Przeskocz do treści

Życiorys

       Kardynał Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 roku w Zuzeli nad Bugiem, na pograniczu Podlasia i Mazowsza. Stefan Wyszyński był drugim dzieckiem Stanisława i Julianny Wyszyńskich z domu Karp. 5 sierpnia w kościele parafialnym Św. Mikołaja w Zuzeli z rąk księdza kanonika Antoniego Lipowskiego, proboszcza parafii, otrzymuje sakrament chrztu.
Miał cztery siostry: Anastazję (zamężna z Janem Sułkiem), Stanisławę (zamężna z Józefem Jaroszem), Janinę (zamężna z Czesławem Jurkiewiczem), Zofię, która zmarła jako 1-miesięczne niemowlę oraz brata Wacława, który zmarł mając tylko 11 lat.
Ojciec był organistą.Naukę rozpoczął w Zuzeli w roku 1908 w jednoklasowej szkole powszechnej prowadzonej przez pana Rubinkowskiego. W roku 1910 rodzina państwa Wyszyńskich przeprowadziła się do Andrzejewa.
31 października 1910 roku w wieku 33 lat umiera matka Stefana.
W latach od 1912 do 1915 uczęszczał do gimnazjum im. Wojciecha Górskiego w Warszawie i tu spotyka gorzką rzeczywistość życia w niewoli zaboru rosyjskiego. Klasę IV i V gimnazjum Stefan kończy w Łomży. Właśnie tutaj zaczął uczęszczać do harcerstwa, po pewnym czasie zostaje złapany przez władze niemieckie na zakazanej zbiórce i jak inni chłopcy zostaje ukarany chłostą. W roku 1913 roku przyjął Sakrament bierzmowania z rąk biskupa Juliana Nowowiejskiego. Stefan Wyszyński bardzo pragnął być kapłanem, dlatego w 1917 roku przenosi się do Liceum im. św. Piusa X we Włocławku, będącego jednocześnie Niższym Seminarium Duchownym. Ukończył Liceum w 1920 roku i rozpoczął naukę w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Seminarium ukoczył tam w 1924 roku. 3 sierpnia 1924 r. otrzymał święcenia z rąk biskupa Wojciecha Owczarka w kaplicy Matki Bożej w katedrze Włocławskiej.
5 sierpnia 1924 roku Stefan Wyszyński odprawia prymicyjną Mszę św. przed Cudownym Obrazem Matki Bożej na Jasnej Górze. Od października 1924 do 1925 roku ks. Stefan Wyszyński pełni funkcję wikariusza. Biskup włocławski Stanisław Zdzitowicki kieruje księdza Wyszyńskiego na wydział Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W czasie trwania tych studiów ks. Stefan działał w Stowarzyszeniu Katolickiej Młodzierzy Akademickiej "Odrodzenie", w "Bratniej pomocy". W 1929 roku Obronił pracę doktorską na temat "Prawa kościoła do szkoły". Od 1929 do 1930 roku ks. Stefan Wyszyński przebywał w podróży duszpasterskiej m.in. w Austrii, Włoszech, Francji, Belgii, Holandii i w Niemczech. Interesował się szczególnie Akcją Katolicką i działalnością chrześcijańskich związków zawodowych. Po przyjeździe do ojczyzny pełnił obowiązki wikariusza w Przedczu Kujawskim. Od 1932 roku do wybuchu drugiej wojny światowej jest redaktorem naczelnym "Ateneum Kapłańskiego". W wolnych chwilach poświęcał się działalności społecznej we Włocławku przewodząc tam Chrześcijański Uniwersytet Robotniczy.
Ksiądz Stefan Wyszyński poszukiwany był listem gończym przez Gestapo. Na polecenie biskupa Michała Kozali i rektora seminarium Włocławskiego ks. Koszyńskiego ks. Stefan zmuszony był do opuszczenia Włocławka. Od listopada 1939 roku do lipca 1940 roku przebywał (ukrywał się) w Wrociszewie. Od lipca 1940 roku do października 1941 roku przebywał w Kozłówku. Po pewnym czasie w październiku 1941 roku zachorował na zapalenie płuc, wyjechał wtedy do Zakopanego. W 1945 roku w lutym ks. Stefan Wyszyński powrócił do Włocławka i został wtedy mianowany na rektora Seminarium Duchownego i proboszcza. 4 marca 1946 roku Pius XII mianuje ks. Stefana Wyszyńskiego na biskupa lubelskiego.
Od 22 maja do 24 maja 1946 roku był uczestnikiem w obradach Episkopatu Polski na Jasnej Górze. 12 listopada 1948 r. Ojciec Święty Pius XII mianuje biskupa lubelskiego, arcybiskupem gnieźnieńskim Prymasem Polski. 2 kwietnia 1951 r. Prymas udaje się do Rzymu. W "prezencie" Ojcu Św. podarowuje garść ziemi Polskiej nasiąkniętej krwią powstańców Warszawskich, różaniec z chleba ulepiony przez więźniów obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu i ryngraf Matki Bożej Częstochowskiej. 25 września 1953 roku w późnych godzinach nocnych , zostaje aresztowany przez władze rządowe i wywieziony z Warszawy. Od 26 września 1953 r. do 12 października 1953 r. Prymas jest więziony w Rywałdzie Szlacheckim koło Lidzbarka, potem został przeniesiony do Stoczka Klasztornego koło Lidzbarka Warmińskiego. Do Stoczka z więzienia w Rawiczu dzień wcześniej przywieziono księdza Stanisława Skorodeckiego, skazanego na dziesięć lat więzienia za posługę duszpasterską wśród młodzieży, i siostrę Marię Leonię Graczyk ze Zgromadzenia Sióstr Rodziny Maryi, skazaną na siedem lat więzienia. Dnia 8 grudnia 1953 roku S. Wyszyński dokonuje Aktu oddania się Matce Najświętszej. 6 października 1954 został przetransportowany samolotem do klasztoru Franciszkanów w Prudniku Śląskim, a 29 października 1955 roku zostaje przewieziony samochodem do klasztoru sióstr nazaretanek w Komańczy (powiat sanocki). W 2 dzień listopada 1955 roku nastąpiło pierwsze od dwóch lat odwiedziny - do Komańczy przyjeżdża ojciec Księdza Prymasa, Stanisław Wyszyński, biskup Michał Klepacz, pełniący funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, i biskup Zygmunt Choromański, sekretarz Episkopatu Polski.

26 października 1956r. po przyrzeczeniu przez przedstawicieli rządu przywrócenia Kościołowi w Polsce wszystkich praw i naprawieniu krzywd, kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Polski, wraca do Warszawy, by objąć wszystkie swoje dotychczasowe funkcje kościelne. W 1957 roku wyrusza do Rzymu, gdzie otrzymuje kapelusz kardynalski. Jego praca księdza, kardynała trwała krótko, ale to co zrobił dla ludzi, począwszy od młodych zakończywszy na starych jest nie do opisania.
Ksiądz Kardynał Stefan Wyszyński umarł 28 maja 1981 roku o godzinie 4:40 w Warszawie. Mszę pogrzebową odprawiono na Placu Zwycięstwa 31 maja 1981 roku, uczestniczyli: duchowni i świeccy, trumna została przeniesiona do katedry św. Jana.
Proces beatyfikacyjny został rozpoczęty 20 maja 1989 roku. Ksiądz Kardynał Stefan Wyszyński spoczywa w Archikatedrze Warszawskiej.

Skip to content